De verlichtingssterkte is een indirecte maat voor de hoeveelheid licht die we zullen waarnemen. Eigenlijk zou de hoeveelheid licht die in ons oog valt moeten bepalen, maar dit praktisch onuitvoerbaar omdat het schier oneindig aantal standpunten steeds andere resultaten heeft. Daarom wordt de hoeveelheid licht die ergens op valt berekend en wordt de verlichtingssterkte genoemd. Ze wordt uitgedrukt met de eenheid lux en heeft als symbool E.

De verlichtingssterkte wordt gebruikt als maat voor de hoeveelheid licht die we voor een bepaalde oogtaak nodig hebben. Voor een draad door het oog van de naald te doen is veel meer licht nodig, dan om lopend van A naar B te komen. Dus, hoeveel lux is eigenlijk nodig? Je zou kunnen denken, lekker veel, dan is het altijd goed. Maar dan stijgt het energieverbruik onredelijk en ook de sfeer kan te niet gedaan worden.

De norm NEN-EN-12464-1:2011 voor binnenverlichting geeft een goede richtsnoer. Met name voor werkverlichting is deze norm bedoeld; niet echt voor woningen en horeca, hoewel daarin ook werkruimten te vinden zijn. In elk geval kan men voor de ARBO aan de hand van deze normen aantonen dat de verlichting goed is. De norm omschrijft veel meer aspecten dan alleen de verlichtingssterkte, maar dat valt buiten het bestek van dit artikel.

Hieronder staat een overzicht (niet uitputtend!):